Dag 1 tot dag 4
Blijf op de hoogte en volg Lotte
06 Maart 2014 | Suriname, Paramaribo
Hé iedereen,
Ondertussen zijn we een paar dagen verder en begint alles hier een beetje op z'n pootjes terecht te komen. Het klimaat begint een beetje te wennen, hoewel het hier nog steeds van 's morgens tot 's avonds tot 's nachts zweten geblazen is. Gelukkig hebben we airco in onze slaapkamer, want anders zou er hier niet veel geslapen worden. Ook de mentaliteit en de drukte begint een beetje te wennen, maar er zijn nog heel veel dingen die we nog gewoon moeten worden. Vooral het links rijden op de baan is heel verwarrend. Het is hier op zich heel druk in de stad en mede door dat links rijden is fietsen hier niet het meest aangename (behalve op de rustige wegen, daar is het zalig fietsen!) en soms zelfs vrij gevaarlijk.
Zondag haalde onze huisbazin ons, met hare chique jeep, op om een klein tourtje te maken doorheen de stad, zodat we zouden weten waar de belangrijkste plaatsen (bv. de winkel, het zwembad, het ziekenhuis,...) zijn. Ook stopte ze met ons op een plaatselijk marktje en in de winkel Tulip. Dit is een grote supermarkt, waar we ongeveer alles kunnen kopen (én zondag open!).
Na een dagje verkenning gingen we met onze onderbuurmeisjes (Nederlandse meisjes) op restaurant. Ze dachten dat het een typische Surinaams restaurantje was waar we heen gingen, maar uiteindelijk bleek het een Italiaans restaurant te zijn. Best jammer, want we wilden graag proeven van al het lekkers dat ze hier in huis hebben.
Maandag begon Hanne al met haar stage, dus Veronique, Seffi en ik waren op onszelf aangewezen. We trokken de stad in en gingen enkele winkeltjes bezoeken. Van Marisca (de huisbazin) kregen we te horen dat deze winkeltjes behoorden tot de duurdere winkels en dat ze ons in de loop van de week de chinese winkels zou laten zien, waar alles nog goedkoper zou zijn.
Toen Hanne terug kwam van haar stage, gingen we met z'n allen naar de supermarkt om eindelijk onze ijskast te vullen. We waren met de fiets (zo'n 10 minuutjes fietsen), maar eigenlijk hadden we beter een taxi genomen (spotgoedkoop hier!), want we hadden nogal vrij zware dingen mee (bussen melk, flessen water...). Met veel moeite lukte het ons toch om al ons gerief mee naar huis te nemen op ons stalen ros.
Dinsdag was voor mij een luilekkerdag. Iedereen heeft hier al stage, maar ik begin pas volgende week. Ik was dus op mijzelf aangewezen vandaag. Na genoeg 'gechillt' te hebben en nadat ik spaghettisaus had gemaakt voor mijn huisgenootjes, ging ik met een onderbuurmeisje naar het zwembad. Het is echt een heel gezellig zwembadje met een barretje, waar je zowel kan eten als drinken. Het kost ook maar 15 SRD (ongeveer 3 euro), dus het was echt een heerlijke verfrissing!
Woensdag trok ik op mijn eentje de stad in om witte schoentjes te gaan kopen voor mijn stage. Blijkbaar zijn de zusters (verpleegsters worden hier zusters genoemd) nogal vrij streng wat betreft schoeisel en stagekledij, dus ik hoop dat de schoentjes die ik heb gekocht goed genoeg zullen zijn. Ze zijn volledig wit, dus veel kan ik volgens mij niet verkeerd doen.
Na mijn uitje in de stad was het tijd om ons eerste tripje te doen: 'Sunset & Dolphins Suriname'. We hadden er allemaal heel veel zin in en met het nodige gehaast, geraakten we er toch op tijd. Met 2 kleine bootjes (in elk bootje zat ongeveer 10 man) trokken we erop uit om dolfijnen te gaan zoeken. Tijdens het boottochtje kregen we hapjes (bananenchips, kaasstokjes,...) en drankjes (bier (parbobier: best nog lekker!), rum (ook lekker ;)) en alle soorten frisdrank). Na een tochtje van zo'n 1.5 uur langs prachtige oevers en in een zalig ondergaand zonnetje, kwamen we op de plaats aan waar de kans het grootst was om dolfijnen te spotten (aan de monding van de Surinamerivier in de Atlantische Oceaan). Jammer genoeg: geen dolfijnen te bespeuren. Na meer dan een half uur de rivier afspeuren, hadden we bijna de hoop opgegeven tot er plots iemand uitriep dat hij dolfijnen zag. Inderdaad, af en toe zagen we een vinnetjes komen bovendrijven, en één keer zwom er zelfs een dolfijn vlakbij ons bootje. Iedereen was zo gelukkig als een klein kind.
Na nog eventjes te hebben rondgedobberd, gingen we op weg naar een oude koffieplantage waar we plaatselijke snacks kregen voorgeschoteld. De snacks (baka bana: gebakken banaan, loempia's en iets bizar dat ik niet kan benoemen en ook iets minder lekker was) waren doordrongen van het frituurvet, maar op zich nog vrij lekker, vooral de loempia's.
We mochten na de snackjes nog kort even rondlopen, maar eigenlijk veel was er niet te zien op de plantage buiten 'ne schone groene papegaai' (papa: echt schoon beestjes hier!).
Na dit kort stopje was het dan tijd om terug te keren naar Leonsberg waar het haventje (lees: een pier met 5 minibootjes en een cafeetje). Terwijl we terugvaarden ging de zon onder, waardoor we echt een prachtig landschap te zien kregen.
Toen we terug thuis kwamen had iedereen nog een beetje honger en gingen we naar een soort afhaalchinees. Ik bestelde roti met kip (geen idee wat het was, maar ik wou het wel proeven) en nadien gingen we terug naar ons huisje om alles op te eten. Blijkbaar is roti toch echt niet mijn ding, want eerlijk gezegd vond ik het, euh, niet te vreten. Ach ja dat weet ik dan ook weeral!
Zo, nu zijn jullie weer een beetje op de hoogte. Tot snel!
Ondertussen zijn we een paar dagen verder en begint alles hier een beetje op z'n pootjes terecht te komen. Het klimaat begint een beetje te wennen, hoewel het hier nog steeds van 's morgens tot 's avonds tot 's nachts zweten geblazen is. Gelukkig hebben we airco in onze slaapkamer, want anders zou er hier niet veel geslapen worden. Ook de mentaliteit en de drukte begint een beetje te wennen, maar er zijn nog heel veel dingen die we nog gewoon moeten worden. Vooral het links rijden op de baan is heel verwarrend. Het is hier op zich heel druk in de stad en mede door dat links rijden is fietsen hier niet het meest aangename (behalve op de rustige wegen, daar is het zalig fietsen!) en soms zelfs vrij gevaarlijk.
Zondag haalde onze huisbazin ons, met hare chique jeep, op om een klein tourtje te maken doorheen de stad, zodat we zouden weten waar de belangrijkste plaatsen (bv. de winkel, het zwembad, het ziekenhuis,...) zijn. Ook stopte ze met ons op een plaatselijk marktje en in de winkel Tulip. Dit is een grote supermarkt, waar we ongeveer alles kunnen kopen (én zondag open!).
Na een dagje verkenning gingen we met onze onderbuurmeisjes (Nederlandse meisjes) op restaurant. Ze dachten dat het een typische Surinaams restaurantje was waar we heen gingen, maar uiteindelijk bleek het een Italiaans restaurant te zijn. Best jammer, want we wilden graag proeven van al het lekkers dat ze hier in huis hebben.
Maandag begon Hanne al met haar stage, dus Veronique, Seffi en ik waren op onszelf aangewezen. We trokken de stad in en gingen enkele winkeltjes bezoeken. Van Marisca (de huisbazin) kregen we te horen dat deze winkeltjes behoorden tot de duurdere winkels en dat ze ons in de loop van de week de chinese winkels zou laten zien, waar alles nog goedkoper zou zijn.
Toen Hanne terug kwam van haar stage, gingen we met z'n allen naar de supermarkt om eindelijk onze ijskast te vullen. We waren met de fiets (zo'n 10 minuutjes fietsen), maar eigenlijk hadden we beter een taxi genomen (spotgoedkoop hier!), want we hadden nogal vrij zware dingen mee (bussen melk, flessen water...). Met veel moeite lukte het ons toch om al ons gerief mee naar huis te nemen op ons stalen ros.
Dinsdag was voor mij een luilekkerdag. Iedereen heeft hier al stage, maar ik begin pas volgende week. Ik was dus op mijzelf aangewezen vandaag. Na genoeg 'gechillt' te hebben en nadat ik spaghettisaus had gemaakt voor mijn huisgenootjes, ging ik met een onderbuurmeisje naar het zwembad. Het is echt een heel gezellig zwembadje met een barretje, waar je zowel kan eten als drinken. Het kost ook maar 15 SRD (ongeveer 3 euro), dus het was echt een heerlijke verfrissing!
Woensdag trok ik op mijn eentje de stad in om witte schoentjes te gaan kopen voor mijn stage. Blijkbaar zijn de zusters (verpleegsters worden hier zusters genoemd) nogal vrij streng wat betreft schoeisel en stagekledij, dus ik hoop dat de schoentjes die ik heb gekocht goed genoeg zullen zijn. Ze zijn volledig wit, dus veel kan ik volgens mij niet verkeerd doen.
Na mijn uitje in de stad was het tijd om ons eerste tripje te doen: 'Sunset & Dolphins Suriname'. We hadden er allemaal heel veel zin in en met het nodige gehaast, geraakten we er toch op tijd. Met 2 kleine bootjes (in elk bootje zat ongeveer 10 man) trokken we erop uit om dolfijnen te gaan zoeken. Tijdens het boottochtje kregen we hapjes (bananenchips, kaasstokjes,...) en drankjes (bier (parbobier: best nog lekker!), rum (ook lekker ;)) en alle soorten frisdrank). Na een tochtje van zo'n 1.5 uur langs prachtige oevers en in een zalig ondergaand zonnetje, kwamen we op de plaats aan waar de kans het grootst was om dolfijnen te spotten (aan de monding van de Surinamerivier in de Atlantische Oceaan). Jammer genoeg: geen dolfijnen te bespeuren. Na meer dan een half uur de rivier afspeuren, hadden we bijna de hoop opgegeven tot er plots iemand uitriep dat hij dolfijnen zag. Inderdaad, af en toe zagen we een vinnetjes komen bovendrijven, en één keer zwom er zelfs een dolfijn vlakbij ons bootje. Iedereen was zo gelukkig als een klein kind.
Na nog eventjes te hebben rondgedobberd, gingen we op weg naar een oude koffieplantage waar we plaatselijke snacks kregen voorgeschoteld. De snacks (baka bana: gebakken banaan, loempia's en iets bizar dat ik niet kan benoemen en ook iets minder lekker was) waren doordrongen van het frituurvet, maar op zich nog vrij lekker, vooral de loempia's.
We mochten na de snackjes nog kort even rondlopen, maar eigenlijk veel was er niet te zien op de plantage buiten 'ne schone groene papegaai' (papa: echt schoon beestjes hier!).
Na dit kort stopje was het dan tijd om terug te keren naar Leonsberg waar het haventje (lees: een pier met 5 minibootjes en een cafeetje). Terwijl we terugvaarden ging de zon onder, waardoor we echt een prachtig landschap te zien kregen.
Toen we terug thuis kwamen had iedereen nog een beetje honger en gingen we naar een soort afhaalchinees. Ik bestelde roti met kip (geen idee wat het was, maar ik wou het wel proeven) en nadien gingen we terug naar ons huisje om alles op te eten. Blijkbaar is roti toch echt niet mijn ding, want eerlijk gezegd vond ik het, euh, niet te vreten. Ach ja dat weet ik dan ook weeral!
Zo, nu zijn jullie weer een beetje op de hoogte. Tot snel!
-
06 Maart 2014 - 07:58
Tine:
Eeeeeeum... Wat? Geen fan van roti ? Ai ai. Als dat maar goed komt!
Das mijn favoriete gerecht! :)
Super leuk om je blog te lezen.. Ik herken zoveel en toch ook zoveel nieuwe dingen daar in Paramaribo. Top top top. Ik tel nog steeds af ! -
06 Maart 2014 - 08:42
Charlotte :
Hoe jaloers kunt ge iemand maken ?! Kan ik misschien last minute toch langskomen :p ? Hihi, geniet er megahard van (wat me niet echt een moeilijke opgave lijkt) en ehm, als ge loempia's hebt, dan hoeft ge toch niks anders te lusten ?? -
06 Maart 2014 - 10:30
Anja Goossens:
Hey,
Hou nog wat uitstappen over tot ik er ben hé... overmorgen is het zover en kom ik jullie versterken... Begin al een beetje zenuwachtig te worden, maar kijk er wel enorm naar uit!!! Tot Zaterdag xxx -
06 Maart 2014 - 19:12
Lotte Corsmit:
Haha nee Tine, ik vind ne roti echt niet lekker! Das pure currypoeder!
Ik tel mee af hoor, zijt maar zeker! -
08 Maart 2014 - 12:29
Danny Peeters:
Hey Lotte,
Leuk om jouw blog te lezen.
Zo te zien voel je je na een kleine week al helemaal thuis in Suriname !
Ik ben benieuwd hoe het in het ziekenhuis gaat verlopen.
Geniet met volle teugen van de kansen die je krijgt, de tijd vliegt !
Danny P. -
12 Maart 2014 - 22:02
Lalala:
Probeer de Roti van ROOPRAM (als ik de naam goed heb onthouden). De beste van de stad !
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
